Τέσσερις άνδρες συναντιούνται σε ένα καφενείο και μία ζωηρή συζήτηση για τα δύο φύλα ξεκινά.
Για τον κύριο Πλάτωνα η γυναίκα εκπροσωπεί κάτι το ιερό το οποίο ενσαρκώνεται στο πρόσωπο της κόρης του.
Για τον Δημήτρη η γυναίκα είναι το εισιτήριο για μια ήσυχη και όμορφη ζωή που του εξασφαλίζει η αρραβωνιαστικιά του.
Για τον Αλέξανδρο το δεύτερο φύλο προσεγγίζεται κυρίως πλατωνικά, κι έτσι δηλώνει ερωτευμένος με μια κοπέλα που δεν έχει γνωρίσει ακόμα από κοντά.
Για τον Νίκο όλες ανεξαιρέτως οι γυναίκες είναι δόλιες, όπως για παράδειγμα η κοπέλα με την οποία σχετίζεται.
Είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που φαινομενικά δεν υπάρχει τίποτα κοινό. Εκτός από έναν παρονομαστή που τους έχει διαφύγει, παρ’ όλο που τους απασχολεί όσο τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου